Vlaamse Wonderjaren

Dit speelt nu bij Vlaamse Wonderjaren:

Urbanus (1949)

Een gelukkige 75ste verjaardag vandaag aan ons aller Urbanus uit het Pajottenland!

Misschien stond hij er zelf nooit bij stil, maar bij zijn geboorte waren de sterren hem nochtans welgezind. Iemand die geboren is onder het sterrenbeeld Tweelingen gaat door het leven als welsprekend, gevat, intellectueel en openhartig, maar anderzijds ook als wispelturig en oppervlakkig. Blijkbaar zijn tweelingen ook de beste humoristen, want met Urbanus, Jacques Vermeire, Jef Burm, Charles Janssens en Theo Van den Bosch staan in het lijstje toch enkele van de grootste humoristische kleppers die Vlaanderen ooit kende.

Bij Vlaamse Wonderjaren hoor je volgende 40 liedjes van Urbanus:

  • 1-2-3 rikke tikke tik – 1982
  • Als ik doodga – 1977
  • Als moeder zong – 1979
  • Awel mercie – 1983
  • Bakske vol met stro – 1979
  • Belastingcontroleur – 1982
  • De Aarde – 1980
  • De kampioen – 1977
  • De konijnekotelaar (B) – 1974
  • De vaas van Sinterklaas – 1987
  • De Vledermuis – 1978
  • De wereld is om zeep – 1975
  • Disco-bar – 1977
  • Fillemong en Fillomeen – 1975
  • Gigippeke – 1974
  • Grootvader Geplant – 1988
  • Help me, ik ben rijk – 1975
  • Hittentit – 1982
  • Ik kom af – 1985
  • In De Hemel Gelogeerd – 1979
  • In het midden van de nacht – 1974
  • Ivonneke – 1979
  • Katrien – 1982
  • Kodazuur – 1982
  • Leentje – 1974
  • Madammen met een bontjas – 1979
  • Mijn peter – 1977
  • Moeke Medelij – 1975
  • Pajottenland – 1977
  • Plezant liedje voor lud – 1978
  • Publiciteitsjaren – 1982
  • Rustige Ouwe Dag – 1982
  • Serieus Liedje Voor Lud – 1978
  • Simfonieke van den uitkomen – 1974
  • ’t Is Feest – 1987
  • The Scratchin’ Zwaantjes – 1984
  • Vaarwel Theo – 1977
  • Wat Ze Nog Niet Weet – 1979
  • Zilveren maan – 1985
  • Zonder Pracht, Zonder Praal – 1982

Je zou ook interesse kunnen hebben in...

« Ik speelde met mijn coverband in het voorprogramma van The Pebbles, die toen met Seven horses in the sky een hit hadden. In de zaal was ene Roland Verlooven, op zoek naar nieuw talent voor platenfirma Vogue. Na het optreden stapte hij op me af en zei: ik ben geïnteresseerd. In de groep, dacht ik. Maar nee, hij bedoelde mij. Ik heb toen een stemtest gedaan en heb het op zijn aangeven geprobeerd als soloartiest. Een jaar later scoorde ik met 'Zeven anjers, zeven rozen' een monsterhit en was mijn leven niet meer hetzelfde. Had ik Roland niet ontmoet, dan was ik nu aan het uitbollen als leraar Nederlands-Engels-Duits. Die ontmoeting is bepalend geweest voor heel mijn leven. En het spreekt vanzelf dat ik heel ontgoocheld was toen hij 25 jaar later besloot om ermee te stoppen. Het was alsof ik mijn vader verloor. »Willy Sommers
Het Nieuwsblad - 5 augustus 2011