Vlaamse Wonderjaren

Dit speelt nu bij Vlaamse Wonderjaren:

Bobby Ranger (1946)

Zanger Bobby Ranger, alias Aloïs Verhoeven uit Vorselaar, wordt vandaag 78.

In het collectieve geheugen zijn van hem enkele meezingers bewaard als ‘Klappen, stampen, fluiten’ en de kampvuurklassieker ‘Singing hi hi jippie jippie jee’.

Hij speelde al vanaf 1962 in het dansorkest The Vickings, dat later de begeleidingsgroep werd van Bobby. Zijn eerste Engelstalige singletje ‘When You marry me’ dateert uit 1965. Bobby, die dozijnen liedjes opnam en ook schreef, opnam en produceerde voor heel wat andere artiesten, is altijd Vlaams en Engelstalig liedjesmateriaal blijven afwisselen. 

Bij Vlaamse Wonderjaren hoor je volgende 38 liedjes van Bobby Ranger:

  • Ahahaha – 1973
  • Als de nood het hoogst is – 1982
  • Als ik niet om jou zou geven – 1982
  • Arrivederci Lola – 1966
  • Bella Mia – 1965
  • Boudewijn, O, Boudewijn – 1980
  • Denk goed na – 1969
  • Die traan in je ogen – 1969
  • Eenmaal – 1972
  • Geen enkel meisje – 1970
  • Gun mij een kans – 1972
  • Het leven – 1971
  • Hey, hey, hey – 1969
  • Ik kan niet langer op je wachten – 1972
  • Isabelle – 1980
  • Jack the killer – 1970
  • Jenny, Jenny – 1980
  • ‘k Wil naar de zee – 1974
  • Klappen, stampen, fluiten – 1971
  • Leuke meid – 1972
  • Liefste fan – 1973
  • Liegen is bedriegen – 1972
  • Linda, O Linda – 1981
  • Maria (vergeef het mij) – 1970
  • Meisjes – 1973
  • Mijn tieneridool – 1964
  • Mijnheer de zakenman – 1972
  • Oh no my girl – 1972
  • Probeer het nog een keer – 1971
  • Punke punke – 1978
  • Senorita Gonzales – 1970
  • Simsalabim-bam-bam – 1973
  • Singing hihi jippie jippie jee – 1978
  • Vodden liggen – 1969
  • Voor jou moet de zon altijd schijnen – 1985
  • Vrienden – 1971
  • Wat ben je mooi – 1986
  • Wat is het mooi te leven – 1973

Je zou ook interesse kunnen hebben in...

« De kleine Arthur Blanckaert kreeg op zijn 5de een oorontsteking die zijn gehoor aan één kant heeft verwoest. Hij lag weken in het ziekenhuis. Daar dweilde hij met zijn teddybeer de zalen af en ontdekte hij dat hij mensen aan het lachen kon brengen en entertainen. Hij genoot daar zo van dat hij, toen hij naar huis mocht, in een opwelling tegen zijn moeder zei dat hij wilde blijven. De entertainer Tura is in die ziekenzalen geboren. Ik vind dat zo mooi: die oorontsteking, waarin zijn moeder het einde van zijn ontluikende muziekcarrière zag, is het begin van zijn showmanschap geworden. »Dominique Deruddere
Humo - 14 augustus 2018