Vlaamse Wonderjaren

Dit speelt nu bij Vlaamse Wonderjaren:

Ivan Heylen (1946)

Vandaag wordt Ivan Heylen 78 jaar. Al ontsnapte hij in de zomer van 2015 wel aan de dood toen hij in het ziekenhuis belandde nadat hij werd getroffen door een blikseminslag.

Zijn allereerste single, het onvolprezen en in keurig Nederlands gezongen ‘Maria, de Spaanse danseres’, werd uitgebracht in 1968, maar het brede publiek leerde Ivan Heylen pas kennen in 1972 met ‘De Werkmens’, onder de hoede van Al Van Dam op het Decca-label. Het platencontract was een van de prijzen die hij won, naast enkele kilo’s druiven, op een kleinkunstwedstrijd in Hoeilaart.

Het regeltje ‘A zet a hier’ werd al snel legendarisch en met de opvolger ‘De Wilde Boerendochtere’ schreef Ivan Vlaamse muziekgeschiedenis. Van de single werden 250.000 exemplaren verkocht, het is trouwens een van de weinige Vlaamse liedjes die ook nummer één werden in de Nederlandse Top 40. Dat succes zou hij nadien nooit meer evenaren.

Ivan bleef wel steeds een – vaak omstreden – mediafiguur, als tv- en filmmaker, journalist en bij gelegenheden als zanger. In 2014 schreef hij zijn autobiografie.

Bij Vlaamse Wonderjaren hoor je volgende liedjes van Ivan Heylen:

  • De Beeste – 1977
  • De Werkmens – 1974
  • De Wilde Boerendochtere – 1974
  • Gustaaf – 1973
  • Heeft er iemand mijn ziele gezien – 1973
  • Ik Hou Van Holland – 1983
  • Jef – 1982
  • Maria De Spaanse Danseres – 1968
  • Mijn Pintje – 1974
  • Mijn wijveken is de beste in de keuken – 1975
  • Oh Schone Fireda – 1974
  • Ooit Wordt Het Kerstmis – 1984
  • Rock ’n Roll – 1983
  • ’t Lied van de Zwarte Bende – 1976
  • Toon mij de weg – 1979

Je zou ook interesse kunnen hebben in...

« Mijn vader (Jacques Kluger) riep me in zijn bureau. Hij had net twee artiesten getekend, zei hij. De ene heette Louis Neefs, de andere Will Tura. Vooral die Tura moest ik in het oog houden. Een jongen van de kust. Op zijn auditie had hij een Spaans lied gezongen. 'Spreekt gij Spaans?', vroeg mijn vader. 'Nee', antwoordde Will. 'Waarom zingt ge dan in het Spaans?' Maar hij had talent, dat zagen we allebei. Hij zag er ook fantastisch uit: een mooie jongen, een posterboy. Vader zei tegen Wills moeder: "Als jullie in Veurne blijven wonen, kan ik niets doen met Will." Zijn moeder besliste toen om met het hele gezin naar Brussel te verhuizen. In die tijd was dat een zware beslissing. Vergeet ook niet dat Will een manneke van vijftien, zestien jaar was. »Jean Kluger
Knack - 7 februari 2007