Jean Blaute

Raymond Van het Groenewoud (1950)

15 februari 201914 februari 2019

Raymond is een echt Valentijnskind, hij wordt vandaag 69. Zoals hij zo vaak zong: Raymond heeft toejuichingen gehad en bloemetjes, … Lees verder

Zo Gezegd...

« Ik denk dat ik overleefde omdat ik mijn optredens altijd goed verzorgde. Ik wilde mijn geld waard zijn. Ik was als de dood dat mensen zouden zeggen: Tura is zijn geld niet meer waard. Ik was me al heel vlug bewust van het belang van mijn optredens. Begin jaren zeventig trok ik een heel jaar elke zaterdag naar Parijs om daar zangles te volgen bij een operazanger. Dat is toch het minste wat je van een zanger mag verwachten: dat hij niet vals zingt, dat zijn toonzetting juist is. Okay, dat is misschien een talent, maar toch moet je nog in de leer. In Parijs leerde ik zingen vanuit de buik. Ik bedoel: de adem in de buik trekken. Ik wist niet dat dat kon. ik heb het daar, in Parijs, moeten leren. Ik zong er geen Tura-liedjes, klanken moest ik zingen. Oe’s en A’ en O’s. En toonladders. Ja, gelijk de kinderen in de muziekles dat moeten doen: wat de piano voorspeelt, nazingen. »

— Will Tura, Het Nieuwsblad – 24 oktober 1998

Raymond Van het Groenewoud (1950)

Jean Blaute (1952)

Contacteer Vlaamse Wonderjaren

Berichten per maand