Vlaamse Wonderjaren

Dit speelt nu bij Vlaamse Wonderjaren:

Rina Pia (1935-2023)

Rina Pia werd geboren in Ninove op 21 juli 1935 als Nini Watripont. In de eerste helft van de jaren ’60 was ze Vlaanderen’s leading lady en werd ze ook de grote muze van de onvolprezen Al Van Dam (1929-2005), met wie ze trouwde.

Rina Pia overleed op donderdag 24 augustus 2023 op 88-jarige leeftijd bij haar thuis in Strombeek-Bever.

Bij Vlaamse Wonderjaren hoor je volgende 44 liedjes van Rina Pia:

  • Alle moeders – 1962
  • Bla bla bla – 1968
  • Blijf mij trouw – 1963
  • Bloemenmeisje – 1960
  • Cupido – 1963
  • De jodelende koe – 1957
  • De langste dag – 1962
  • De oude haven – 1960
  • De wind zong mij een levenslied – 1960
  • Eenzaam zonder mij – 1963
  • Er gaat geen dag voorbij – 1962
  • Er speelt een orgel (in de straat) – 1963
  • Het geluk – 1960
  • Het leven is als een boek – 1963
  • Het lied van Puszta – 1963
  • Ik had zo graag gedanst – 1960
  • Ik heb in je ogen – 1963
  • Jalouzie – 1960
  • Jij bent een Judas – 1964
  • Jij bent stapelgek (& Ronny Temmer) – 1968
  • Melodia d’amore – 1957
  • Met jou is het leven zo mooi – 1961
  • Moeder mijn – 1962
  • Moederken – 1962
  • Neen – 1961
  • Nog nooit ben ik verliefd geweest – 1960
  • Oh! Waarom – 1960
  • Omdat hij haar liefhad – 1961
  • Onze liefde (& Ronny Temmer) – 1969
  • Onzichtbare tranen – 1964
  • Papa Piccolino – 1957
  • Papieren rozen – 1960
  • Pepe – 1961
  • Regendroppen – 1960
  • Romeo – 1961
  • Something stupid (& Ronny Temmer) – 1967
  • Spaanse nachten – 1963
  • Storm of regen – 1963
  • Super-kali-fra-jilistik-expi-ali-do-sjes (& Bob Davidse) – 1964
  • ’t Is heerlijk – 1960
  • Un beso – 1963
  • Wij waren jong – 1963
  • Zij is de roos – 1968
  • Zing kleine vogel (& Bob Benny) – 1959
  • Zonder liefde (& Ronny Temmer) – 1967

Je zou ook interesse kunnen hebben in...

« Kijk, ik zal niet beweren dat dit nu mijn roeping in dit leven is, maar lang geleden al stelde ik vast dat niemand in het Nederlandse taalgebied schreef over het lichamelijk aspect van de liefde. De eerste zin die me nu spontaan te binnen schiet, is "Ze kan zo lekker lopen" uit Maria. Dat vond ik al heel gewaagd en daarom zette ik er meteen "ze kan zo lekker koken" achter. Dat kon je toen nog doen, zonder een horde feministen over je heen te krijgen. En zodra je een zekere status bereikt hebt, kan er meer. Niet dat ik 's morgens wakker word met het idee dat dit nu mijn grote verdienste is, maar je kunt niet ontkennen dat ik navolging heb gekregen. Het blijft hoe dan ook gokken. »Raymond van het Groenewoud
Knack - 2 februari 2000