Vlaamse Wonderjaren

Dit speelt nu bij Vlaamse Wonderjaren:

Rocco Granata (1938)

Rocco Granata wordt vandaag 87. Wat nog steeds enorm wordt onderschat is de invloed die Rocco als ‘gastarbeider’ had op onze Vlaamse muziek in de jaren ’60 en ’70.

De Italiaanse Belg zette ons land al in 1959 muzikaal op de wereldkaart. In de jaren ’60 en ’70 was Rocco echter ook van onschatbare waarde voor de Vlaamse muziek, van kleinkunst tot schlager, maar het aantal Vlaamse liedjes in ons aanbod waaraan Rocco meewerkte als schrijver, producer of uitgever loopt in de vele honderden.

Via zijn eigen label Cardinal (her)lanceerde hij als producer en/of liedjesschrijver de carrières van onder meer Marva, Louis Neefs, Jacques Raymond, De Elegasten, Will Ferdy, Miel Cools, Rudi Anthony, Leen Persijn, Tilly en Franca.

Bij Vlaamse Wonderjaren hoor je volgende 38 liedjes van Rocco Granata:

  • Als ik jou niet had – 1986
  • Altijd blijf ik op je wachten – 1985
  • Arrividerci Rocco – 1975
  • Bruine ogen huilen niet – 1972
  • Claudia – 1973
  • Copacabana – 1973
  • Daar gaat mijn grootpapa – 1974
  • Daar is de wind – 1983
  • Dansen op de daken – 1973
  • De laatste trein – 1973
  • De man die met mijn lief gaat trouwen – 1968
  • Denk deze avond aan mij – 1971
  • Droomkasteel – 1986
  • Een levend schilderij – 1973
  • Eleonora mon amour – 1972
  • Ja, wie was ik – 1973
  • Jessica – 1972
  • Jij hebt me nooit begrepen (& Ingrid Pollet) – 1982
  • Juliana – 1987
  • Kleine, kleine man – 1968
  • Lia – 1974
  • Lieve heer, heb medelij – 1973
  • Marieke – 1973
  • Naar het land van de zon – 1981
  • Nog even wachten – 1973
  • Noordzeestrand – 1964
  • Op de purperen hei – 1964
  • Oude liefde roest niet – 1968
  • Sammy – 1970
  • Sarah – 1970
  • Vaarwel, mijn vrienden – 1968
  • Verboden spel – 1986
  • Vlaanderen van zee en zand – 1983
  • Vrouwen – 1975
  • Waar is mijn Limburg heen – 1983
  • Zing, gitaar – 1968
  • Zomersproetjes – 1972
  • Zonnebloem – 1974

Je zou ook interesse kunnen hebben in...

« Het is het ergste wat een artiest kan overkomen: vergeten worden. Als hij nog leeft toch. Als ik dood ben, kan het me allemaal niet meer schelen. Ik leef nog, en ze doen op de radio alsof ik niet meer besta. Dat steekt. Heel erg. Ik vraag me af waarvoor ik het allemaal heb gedaan. Voor mezelf, en ik heb ervan genoten. En gelukkig nog zoveel andere mensen ook. Ik ben blij dat ik mensen warmte aan hun hart heb gegeven. Daar ben ik dankbaar voor. »Will Ferdy
Het Nieuwsblad - 1 december 2015