Vlaamse Wonderjaren

Dit speelt nu bij Vlaamse Wonderjaren:

Rocco Granata (1938)

Rocco Granata wordt vandaag 86. Wat nog steeds enorm wordt onderschat is de invloed die Rocco als ‘gastarbeider’ had op onze Vlaamse muziek in de jaren ’60 en ’70.

De Italiaanse Belg zette ons land al in 1959 muzikaal op de wereldkaart. In de jaren ’60 en ’70 was Rocco echter ook van onschatbare waarde voor de Vlaamse muziek, van kleinkunst tot schlager, maar het aantal Vlaamse liedjes in ons aanbod waaraan Rocco meewerkte als schrijver, producer of uitgever loopt in de vele honderden.

Via zijn eigen label Cardinal (her)lanceerde hij als producer en/of liedjesschrijver de carrières van onder meer Marva, Louis Neefs, Jacques Raymond, De Elegasten, Will Ferdy, Miel Cools, Rudi Anthony, Leen Persijn, Tilly en Franca.

Bij Vlaamse Wonderjaren hoor je volgende 38 liedjes van Rocco Granata:

  • Als ik jou niet had – 1986
  • Altijd blijf ik op je wachten – 1985
  • Arrividerci Rocco – 1975
  • Bruine ogen huilen niet – 1972
  • Claudia – 1973
  • Copacabana – 1973
  • Daar gaat mijn grootpapa – 1974
  • Daar is de wind – 1983
  • Dansen op de daken – 1973
  • De laatste trein – 1973
  • De man die met mijn lief gaat trouwen – 1968
  • Denk deze avond aan mij – 1971
  • Droomkasteel – 1986
  • Een levend schilderij – 1973
  • Eleonora mon amour – 1972
  • Ja, wie was ik – 1973
  • Jessica – 1972
  • Jij hebt me nooit begrepen (& Ingrid Pollet) – 1982
  • Juliana – 1987
  • Kleine, kleine man – 1968
  • Lia – 1974
  • Lieve heer, heb medelij – 1973
  • Marieke – 1973
  • Naar het land van de zon – 1981
  • Nog even wachten – 1973
  • Noordzeestrand – 1964
  • Op de purperen hei – 1964
  • Oude liefde roest niet – 1968
  • Sammy – 1970
  • Sarah – 1970
  • Vaarwel, mijn vrienden – 1968
  • Verboden spel – 1986
  • Vlaanderen van zee en zand – 1983
  • Vrouwen – 1975
  • Waar is mijn Limburg heen – 1983
  • Zing, gitaar – 1968
  • Zomersproetjes – 1972
  • Zonnebloem – 1974

Je zou ook interesse kunnen hebben in...

« De kleine Arthur Blanckaert kreeg op zijn 5de een oorontsteking die zijn gehoor aan één kant heeft verwoest. Hij lag weken in het ziekenhuis. Daar dweilde hij met zijn teddybeer de zalen af en ontdekte hij dat hij mensen aan het lachen kon brengen en entertainen. Hij genoot daar zo van dat hij, toen hij naar huis mocht, in een opwelling tegen zijn moeder zei dat hij wilde blijven. De entertainer Tura is in die ziekenzalen geboren. Ik vind dat zo mooi: die oorontsteking, waarin zijn moeder het einde van zijn ontluikende muziekcarrière zag, is het begin van zijn showmanschap geworden. »Dominique Deruddere
Humo - 14 augustus 2018