Vlaamse Wonderjaren

Dit speelt nu bij Vlaamse Wonderjaren:

Eddy Govert (1949)

In de zomer van 2017 zette Eddy Govert in zijn thuisstad Brugge een streep onder zijn indrukwekkende muzikale carrière.

Govert – echte naam Eddy Van Mouffaert – heeft ongetwijfeld de grootste verzameling “petten” van alle Vlaamse artiesten ooit. Le Grand Julot, Danny Joe, King Harris, Papa Moustache, Eddy Wills, Max Musette, Edwardo, Ronald & Donald, Eddy & Freddy, Dan Lester Combo, Eddy Go, Doctor James, het zijn allemaal artiestennamen van één en dezelfde Eddy Govert.

Eddy was als accordeonist al op zijn 16de Vlaams en Belgisch kampioen, maar zijn grote doorbraak kwam er in 1969 – hij was 20 – toen hij, mede dankzij zijn stadsgenoot Norbert, aan de slag mocht als liedjesschrijver, arrangeur en producer bij het pas opgerichte Start-label van Sylvain Tack.

De volgende vijf jaar leverde hij een massa hits af voor Paul Severs, Ricky Gordon, John Horton, Sylviane, Samantha, Cindy, Joe Harris en Rudi Anthony. Ook zijn vele accordeonplaten vlogen in die dagen met vele tienduizenden over de Vlaamse toonbanken. De eerste legendarische jingles van zeezender Radio Mi Amigo waren eveneens van zijn hand.

Pas vanaf 1985 begon Eddy Govert onder zijn eerste artiestennaam Vlaamse liedjes uit te brengen en later nam hij samen met Henry Spider (Hendrik Deschuyteneer) tal van Vlaamse artiesten onder zijn hoede. Vanaf de jaren ’90 ging hij vooral de boer op als accordeonist, inclusief strohoed en bretellen. Daar stopte hij in 2017 mee, maar hij blijft nog wel actief als componist. Eddy wordt vandaag 76.


Je zou ook interesse kunnen hebben in...

« Een zanger die samen met mij aan een carrière timmerde, was Ron Davis. Een concurrent voor Will Tura, werd toen gezegd. Ron was een héle knappe gast: lang, donkerblond, mooie witte tanden, vrolijk en levenslustig. Hij was bijzonder lief en had veel succes bij de meisjes. Geen wonder dat ik stapelverliefd op hem werd, en tot mijn verbazing viel hij ook voor mij. Ik leerde hem kennen tijdens een tournee in West-Vlaanderen, de vlam sloeg direct in de pan. Mijn moeder stond weer klaar met kritiek maar ik luisterde niet en tenslotte kon ze niet klagen, ik woonde nog altijd braaf thuis. Zes maanden zijn Ron en ik samen opgetrokken en al zijn we nooit met mekaar naar bed geweest, ik was in de zevende hemel. Waarom het een platonische relatie bleef, weet ik niet, ik maakte me geen zorgen want ik had zelf nog maar weinig ervaring en ik was vreselijk onzeker. Ik voelde me immers te dik, en Ron was zo knap. »Jacky Lafon
Het Laatste Nieuws - 20 augustus 2002