Vlaamse Wonderjaren

Dit speelt nu bij Vlaamse Wonderjaren:

John Larry (1947)

John Larry wordt 77 op deze 21ste juli. Zijn zeemzoete hit “Alleen” uit 1963 maakte van de toen amper 16-jarige en bedeesde Waaslander – echte naam Armand Parijs – het Vlaams tieneridool bij uitstek en een geduchte concurrent voor Will Tura. Zo vond je zijn foto ook in de chocolade van Victoria of de sigaren van Trio. Die idoolstatus zou hij amper vier jaar volhouden, want de almachtige BRT had het niet zo voor zijn fluisterliedjes.

Vanaf de jaren ’70 werd John Larry een platenboer, met een eigen muziekwinkel en een marktkraam. Vanaf de jaren ’80 bracht hij opnieuw regelmatig platen uit op het Limbo-label van de afgedreven Hollander Johnny Blenco. Hij bleef ook regelmatig optreden. In 2015 hing hij zijn microfoon definitief aan de haak.

Bij Vlaamse Wonder jaren hoor je volgende 28 liedjes van John Larry:

  • Alleen – 1963
  • Daar in die dancing – 1971
  • Dans wat dichter bij mij – 1965
  • Dicht bij jou cherie – 1964
  • Die eerste kus van jou – 1966
  • Die uren zonder jou – 1963
  • Geen ander dan jij – 1969
  • Geen meisje ter wereld – 1964
  • Geloof je mij – 1967
  • Geloof Niet Alles – 1967
  • Ied’re zaterdagavond – 1965
  • Ik ben nog steeds alleen – 1971
  • Ik kan niet leven zonder jou – 1967
  • Ik zie in je ogen – 1965
  • In De Nacht – 1966
  • In Ibiza – 1969
  • Jenny – 1966
  • Kleine roos – 1967
  • Laat je hoofd op m’n schouder – 1966
  • Laat mij de eerste zijn – 1966
  • SM 24.730 – 1966
  • Terug in mijn armen – 1966
  • Vergeet me me niet – 1966
  • Verloren Liefde – 1966
  • Vroeg of laat – 1967
  • Waarom (kan ik jou niet vergeten) – 1964
  • Wanneer zie ik je weer – 1967
  • Wat Nu Gedaan – 1965

Je zou ook interesse kunnen hebben in...

« Op mijn vijftiende was ik een idool met een platencontract, onze eigen versie van France Gall. Ik mocht zelfs op tournee in Duitsland. Op een dag zei de baas van Philips: “Je hebt een manager nodig.” Hij stelde Milo De Coster voor, die ik niet kende. Milo introduceerde me in de showbizzwereld, maar hij was ook heel narcistisch en dictatoriaal. Ik moest zo lopen, zo bewegen, zo praten. “Zonder mij ben je niets”, zei hij. In interviews antwoordde hij soms in mijn plaats. Als ik die gesprekken nu herlees, herken ik mijn eigen woorden vaak niet. Ik moest er ook uitzien zoals hij dat wilde. Ooit heb ik een jaar met groen haar rondgelopen, omdat hij een sponsordeal had met een haarlakbedrijf. »Liliane Saint-Pierre
Knack - 5 december 2018