Vlaamse Wonderjaren

Dit speelt nu bij Vlaamse Wonderjaren:

Marc Dex (1943)

Marc Dex wordt vandaag 81. Hij toerde begin jaren zestig met zijn orkest The Ruby’s toen hij in 1964 zijn eerste platencontract kreeg.

Op zijn grote doorbraak moest hij wachten tot Canzonissima van 1968, de liedjeswedstrijd op de toenmalige BRT waarin de Vlaamse bijdrage voor het Eurovisiesongfestival werd gekozen. In 1968 stuurde de RTBF weliswaar een kandidaat naar het songfestival, maar omdat het programma in 1967 zo populair was, besloot de BRT om het programma ook in 1968 te hernemen. Marc Dex zorgde er voor ophef omdat hij dankzij de stemmen van het publiek met drie liedjes in de finale zat: Oh clown, Lai, lai, lai en Niet huilen, mama. Uiteindelijk won Liliane Saint-Pierre met Wat moet ik doen.

Marc bleef de volgende jaren nog heel wat grote hits scoren, terwijl ook zijn broer Juul Kabas zich, met meer ludieke Vlaamse liedjes succesvol een weg baande. Vanaf de tweede helft van de jaren ’70 was het grootste succes voorbij. Nadien startte Marc een café met een artiestenpodium, waar hij onder andere Margriet Hermans ontdekte. In 1989 begon hij een theaterbureau. Zijn dochter Barbara trad in de muzikale voetsporen van haar vader en bouwde ook een mooie carrière uit, met vader Marc als ervaren gids achter de schermen.

Bij Vlaamse Wonderjaren hoor je de volgende 77 liedjes van Marc Dex:

  • 1 + 1 = 2 (Luglio) – 1968
  • Aan een moeder – 1976
  • Aardig meisje van de buiten – 1969
  • Als je eenzaam bent – 1982
  • Als wij marcheren – 1967
  • Annemarie – 1972
  • Bla bla bla – 1968
  • Bracero – 1966
  • Cucurucucu – 1970
  • Dans weer eens daar bij die molen – 1968
  • De kluizenaar en de rozelaar (& The Ruby’s) – 1965
  • Doe wel en zie niet om – 1973
  • Dom lili dom – 1970
  • Een droom met Maria – 1971
  • Een gelukkige dag – 1981
  • Een liedje voor jou – 1972
  • Erica (& The Ruby’s) – 1965
  • Feel happy – 1975
  • Gewoon goed zijn – 1974
  • Gloria in excelcis Deo – 1967
  • Hey little girl – 1973
  • Hier klopt het geluk aan de deur – 1968
  • Ieder huisje heeft zijn kruisje – 1968
  • Ik ben de speelbal – 1985
  • Ik heb ’t geluk gevonden – 1971
  • Ik mis je zo – 1974
  • Ik zal altijd op je wachten – 1972
  • Ik zei.. ik ben – 1971
  • In je ogen – 1970
  • Jij bent mijn wereld – 1987
  • Jij bent wonderbaar – 1970
  • Jij leeft in mij – 1970
  • Jij meisje – 1971
  • Joekaidi – 1970
  • Johnny ga door – 1984
  • Jonger dan je denkt – 1970
  • Jouw liefde – 1972
  • Kleine kleuter speel – 1968
  • Krik Krak – 1969
  • Lakka Lakka Lakka – 1970
  • La la la lai – 1968
  • Loop niet voorbij – 1970
  • Maar in Amerika – 1969
  • Mariachi’s – 1973
  • Maria-Magdalena – 1975
  • Mezelve zijn – 1970
  • Mooier – 1968
  • Monica – 1970
  • Morgen is het te laat – 1970
  • Niemand zag die tuin van rozen (& The Ruby’s) – 1964
  • Niet huilen mama – 1968
  • Noordzee – 1971
  • O Clown – 1968
  • Oh Angelina – 1965
  • Oho aha – 1971
  • Palma de mallorca – 1969
  • Papa wanneer kom je thuis – 1975
  • Rijke mijnheer – 1975
  • Rozen zonder doornen – 1968
  • Santa Marlena – 1976
  • Slaapwel (& Nelleke) – 1968
  • Stoet van Papier – 1970
  • Sunny girl – 1974
  • Tennessee baby – 1970
  • Tranen van liefde – 1970
  • Vaarwel Jenny (& The Ruby’s) – 1964
  • Vaarwel, vaarwel – 1970
  • Vergeef het mij – 1968
  • Vlaanderen – 1970
  • Vrienden zijn vrienden – 1970
  • Waar ga je heen man – 1984
  • Waar is ze (& The Ruby’s) – 1965
  • Waar moet ik heen – 1983
  • Waarom liet je mij alleen – 1973
  • Wie ben ik, wie ben jij? – 1985
  • Zeg een simpel woord – 1975
  • Zo’n warme zomernacht – 1986

Je zou ook interesse kunnen hebben in...

« Ik ben niet nostalgisch van aard. Maar ik ben wel ontgoocheld. Heel erg. Anderhalf jaar geleden ben ik gestopt. Ik hoor niemand meer. Voor de pers besta ik niet meer. Radio 2 heeft me al jaren niet meer uitgenodigd. Is dat geen schande? Ik ben daar boos om. Ik voel me miskend. Ik heb meer dan vijfhonderd liedjes op plaat gezet. Op straat kom ik veel mensen tegen die me danken voor mijn liedjes en mijn teksten. En wat blijft over? Christine, of Het Schrijverke. Het moet allemaal snel en goedkoop succes zijn tegenwoordig. In Frankrijk hebben ze eerbied voor hun oudere artiesten. Hier niet. »Will Ferdy
Het Nieuwsblad - 1 december 2015