Vlaamse Wonderjaren

Dit speelt nu bij Vlaamse Wonderjaren:

Tony Corsari (1926-2011)

Tony Corsari (1926-2011), de eerste echte duizendpoot in de Vlaamse showbizz, werd geboren op 12 november 1926. Zijn tv-carrière liep van 1955 tot 1964, zijn muzikale carrière van 1959 tot 1967, waarna hij zich volledig terugtrok uit het showleven.

Corsari was overdag ambtenaar bij de Commissie voor Openbare Onderstand (de voorloper van het OCMW) in Brussel, ’s avonds ontpopte hij zich tot entertainer in alle mogelijke zalen van het land. In zijn topjaar 1960 deed hij, naar eigen zeggen, 296 presentaties.

Op de toenmalige BRT was Corsari in de jaren ’50 en ’60 een populaire presentator van tal van shows zoals ‘100.000 of niets’, ‘Eén tegen allen’, ‘Ontdek de Ster’ en ‘De Muziekkampioen’. Hij groeide uit tot de eerste grote tv-vedette in Vlaanderen. Als zanger scoorde hij grote hits met ‘Waarom zijn de bananen krom?’ en ‘Het minirokje’. Hij overleed na een slepende ziekte op 2 september 2011.

Bij Vlaamse Wonderjaren hoor je volgende liedjes van Tony Corsari:

  • Ahmed Larbi Mustafah – 1966
  • De Balearen – 1965
  • De Begrafenis Van Ome Neel – 1959
  • De Cactus tango – 1967
  • De kuskesdans – 1964
  • De rare tango – 1958
  • Dolle Mina – 1967
  • Een reisje naar de maan – 1965
  • Het Minirokje – 1964
  • Hinke-Pinke-Dinke (Lily The Pink) – 1966
  • Ik ben verliefd op Zwarte Lola – 1963
  • Maar op zaterdagavond – 1965
  • Mag ik je bril eens lenen? – 1964
  • Mijn Tante Antoinette – 1966
  • O Alexander – 1965
  • Waarom Zijn De Bananen Krom? – 1959
  • Wat Een Liev’ling – 1964
  • Waag Je Kans – 1964
  • Wat Een Liev’ling – 1964
  • Wat moet ik doen – 1964
  • Zij ging naar omhoog – 1965

Je zou ook interesse kunnen hebben in...

« Begin zestig kreeg ik drie jaar op rij de trofee van de populairste Vlaamse zangeres van het lichte lied. Met “Het leven is als een boek” behaalde ik in 1963 de eerste prijs van Radio Antwerpen. Een van mijn grootste hits was “Er speelt een orgel in mijn straat”. Ik kwam toen bijna wekelijks op tv, werd dagelijks gespeeld op de radio en trad overal op in Vlaanderen. Noem me het kleinste dorp! »Rina Pia
Het Nieuwsblad, 14 februari 2003