Vlaamse Wonderjaren

Dit speelt nu bij Vlaamse Wonderjaren:

Ray Franky (1917-2002)

Het is vandaag de geboortedag van Ray Franky. Geboren op 12 november 1917 in Normandië, was François-Victor De Paepe een oorlogskind. Zijn ouders waren op de vlucht uit België.

Zijn zangcarrière startte – mede door WOII – pas op zijn 32ste, met zijn eerste plaatopname Domino in 1949. Hij kon van het zingen vrij snel zijn beroep maken en in de jaren ’50 scoorde hij heel wat grote Vlaamse hits. Hij kende zijn productiefste en grootste succesjaren in Vlaanderen tussen 1954 en 1960 vooral via vertalingen van Duitse schlagers. Zo werd ‘Oh, Heidenröslein’ uit 1953 bij ons een klassieker als ‘Oh Heideroosje’, in een duet van Ray Franky en Jetty Gitari. Zijn fanclub telde 6.000 leden en hij had tot 1959 ook een dagelijks programma op Radio Luxemburg.

Begin jaren ’60 startte Ray Franky een café aan het Brusselse Zuidstation, maar dat bleek nefast voor zijn zangcarrière. In 1973 verkocht hij het café en begon opnieuw op te treden, maar de grote successen van de jaren ’50 zou hij nooit meer evenaren.

Hij bleef zingen en platen opnemen tot einde 1989, toen hij zijn 40-jarige carrière vierde. Kort daarna werd bij hem de ziekte van Parkinson vastgesteld waardoor Ray gedwongen werd zijn carrière te beëindigen.

Bij Vlaamse Wonderjaren hoor je volgende 69 liedjes van Ray Franky:

  • Afscheid van Jamaica – 1957
  • Afscheidsrozen – 1968
  • Als de sterren – 1956
  • Als ik je nog eens zie – 1957
  • Als je eens wilt weten – 1957
  • Anna-Maria – 1964
  • Baio Bongo – 1956
  • Bambino – 1957
  • Brussel – 1979
  • Chinchilla Lady (Subliem) – 1968
  • De eerste kus – 1955
  • De millionairs van de zondag – 1974
  • De postkoets (& Lina Cora) – 1959
  • Die laatste dans – 1956
  • Doe bij het kussen je ogen toe – 1955
  • Domino – 1951
  • Droom vannacht O Signorina – 1955
  • Een beetje – 1959
  • Een briefje in plaats van een roos (& Jetty Gitari) – 1954
  • Elke vrouw in Parijs – 1957
  • Gevraagde platen – 1956
  • Het blijft onder ons – 1956
  • Het lied van Orpheus – 1959
  • Hoor die melodie – 1958
  • Hou moed – 1957
  • Hou van mij… altijd – 1958
  • Ik zet me dadelijk neer – 1957
  • Ik Zal Je Niet Vergeten, Kleine Geisha Baby – 1963
  • In de nacht verdwijnt een trein – 1962
  • In de stilte van de nacht – 1964
  • Jij bent mijn geluk – 1954
  • Juist jij en ik (& Jetty Gitari) – 1954
  • ‘k Ken een meisje – 1956
  • Leg je hoofd op mijn schouder – 1960
  • Lieve Kerstman – 1958
  • Luna Lunatica – 1957
  • Mi Carmencita – 1955
  • Mijn hart is zo verliefd – 1957
  • Mijn hart slaat boem (& Hoempa-zangers) – 1971
  • Mooie woorden – 1952
  • Neen – 1968
  • Oh lala Maria van Malaga – 1956
  • Oh Picco-Piccolino – 1953
  • Oh, Heideroosje (& Jetty Gitari) – 1954
  • Pedro’s ezel – 1957
  • Peper uit Cayenne (& zijn Hoempa Zangers – 1971
  • Postman bravissimo – 1979
  • Presentimento – 1951
  • Que sera sera (& Lina Cora) – 1957
  • Ritmo cha cha – 1956
  • Romantica – 1960
  • Rozen (& zijn Hoempa Zangers – 1971
  • Sarra chi sa (& Lina Cora) – 1959
  • Schattebout – 1967
  • ’t Liedje van weleer – 1958
  • Te Quiero – 1959
  • Terug naar Rio – 1963
  • The Dansant – 1954
  • Toen Casanova – 1956
  • Veel bittere tranen – 1958
  • Venus – 1960
  • Vrolijk door het leven – 1953
  • Wat je naam was dat ben ik vergeten – 1954
  • Weet je? – 1956
  • Wel te rusten goede nacht – 1955
  • Willen wij? – 1954
  • Witte kerstmis – 1955
  • Zing senorita zing – 1953
  • Zolang een ster nog straalt – 1957

Je zou ook interesse kunnen hebben in...

« Kijk, ik zal niet beweren dat dit nu mijn roeping in dit leven is, maar lang geleden al stelde ik vast dat niemand in het Nederlandse taalgebied schreef over het lichamelijk aspect van de liefde. De eerste zin die me nu spontaan te binnen schiet, is "Ze kan zo lekker lopen" uit Maria. Dat vond ik al heel gewaagd en daarom zette ik er meteen "ze kan zo lekker koken" achter. Dat kon je toen nog doen, zonder een horde feministen over je heen te krijgen. En zodra je een zekere status bereikt hebt, kan er meer. Niet dat ik 's morgens wakker word met het idee dat dit nu mijn grote verdienste is, maar je kunt niet ontkennen dat ik navolging heb gekregen. Het blijft hoe dan ook gokken. »Raymond van het Groenewoud
Knack - 2 februari 2000