Vlaamse Wonderjaren

Dit speelt nu bij Vlaamse Wonderjaren:

De verrassende comeback van Jennifer

Het was een verrassing van formaat, vandaag vijf jaar geleden, in The Voice Senior op VTM. Rita Roelandt maakte er na een afwezigheid van ruim 30 jaar haar comeback. Met haar versie van ‘At Last’van Etta James wist ze zich overtuigend naar een favorietenrol te zingen. Ze had dan ook de luxe te mogen kiezen uit alle vier de coaches, waarbij ze vrij resoluut koos voor Helmut Lotti.

Bij Vlaamse Wonderjaren kennen we Rita, geboren op 24 december 1954, als het toenmalige zangeresje Jennifer, bekend van vijf vrij bescheiden radiohitjes tussen 1972 en 1977. Een paar daarvan, waaronder ‘Hey hey hey zou dat liefde zijn’, zijn vandaag trouwens gegeerde collectors items. Jennifer bracht haar eerste single ‘Adios’ / ‘In mijn droom’ uit op 18-jarige leeftijd. Haar artiestennaam Jennifer koos ze uit een shortlist van drie namen waarmee haar manager René Ingelberts op de proppen kwam.

Met haar Vlaamse repertoire zou het nooit echt iets worden, maar wat weinigen weten is dat ze nadien nog enkele jaren succes had als zangeres van de Gentse groep The McDuffs Dimension. In 1978 hadden ze een grote hit met ‘P.S. I Love You’, goed voor de persprijs tijdens de Zomerhit van dat jaar.

Nog een verrassing was te vernemen dat Rita/Jennifer de mama blijkt te zijn van Jessy (De Smet), vooral bekend als de zangeres van de dance-act The Mackenzie en daarna solo. Minder geweten is dat Jessy als kindsterretje al liedjes opnam in duet met Willy Sommers (‘Twee vrienden’) en Marijn Devalck (‘Vang het licht’).

Rita eindigde uiteindelijk op de tweede plaats in The Voice Senior en dat levert haar sindsdien regelmatig contracten op voor optredens.


Je zou ook interesse kunnen hebben in...

« In mijn studententijd in Gent maakte ik samen met een paar vrienden een filmpje op Super 8. Omdat we een paar cameo's van bekende Mechelaars wilden hebben, ben ik met een cameraatje in de hand bij Manu Verreth en Rik De Saedeleer gaan aanbellen, en dus ook bij Louis Neefs, die op de Stuivenbergvaart woonde. Hij deed zowaar zélf de deur open. Geweldig verrassend vond ik dat. En toen ik hem beschroomd vroeg of ik hem mocht filmen, zei hij: `Oké, maar waar, wanneer en hoe?' Ik haal dus dat cameraatje van achter mijn rug en zeg: `Hiermee, daar, en nu onmiddellijk.' Hij is dan met zijn rug naar de Leuvense Vaart gaan staan, en zo heb ik hem een minuutje gefilmd wazige beelden, want van de zenuwen had ik mijn lens niet goed afgesteld. Maar misschien zijn het wel de laatste beelden die ooit van hem gemaakt zijn, want een paar maanden later, op kerstdag 1980, is hij samen met zijn vrouw verongelukt in Lier. Ik was aan het presenteren op Radio Mechelen toen iemand het me kwam melden. Ik ben recht naar huis gefietst om mijn hele Louis Neefs-collectie te gaan halen. De rest van de dag hebben we alleen nog zijn muziek gedraaid. »Mark Uytterhoeven
Humo - 30 oktober 2012