Vlaamse Wonderjaren

Dit speelt nu bij Vlaamse Wonderjaren:

Probeer eens een andere naam

Het aantal Vlaamse artiesten dat het ooit probeerde onder meerdere (artiesten)namen, we zouden ze echt geen eten willen geven. Het begon al in de jaren ’40 toen de naam Will Ferry voor te veel verwarring zorgde met een andere illustere Ferry. Het werd dus Will Ferdy. Of wie weet nog dat Jimmy Frey ooit debuteerde onder de naam Benny Martell?

Salim Seghers maakte in zijn jonge jaren vruchteloos enkele jaren plaatjes onder de naam Joke. Ene Joske Harry’s werd eveneens pas beroemd toen hij al een hele Joe Harris was geworden. En hoewel de artiestennaam Marino Falco toch een aantal jaren heel behoorlijk scoorde, zou het uiteindelijk toch Marijn Devalck worden. Ronny Davis – overigens zijn echte naam – werd Ron Davis.

Jo Zermat werd Johan Dylyan en Francis, onsterfelijk dankzij ‘Schat wat kost een zoen van jou‘, had toen al een heel muzikaal verleden onder de naam Vic Valence. Andy Free nam later ook muziek op onder zijn echte naam André Van der Veken. Zanger Tony deed het naderhand iets beter als Tony Servi. En Bing Mero werd Bing Barlow.

Er waren ook tienerzangeresjes die later als volwassen zangeressen opdoken onder een andere naam. Silvy Melody werd Sylver, dat is natuurlijk een bekende. Maar wie kent nog Jeannineke? Zij werd uiteindelijk Dea Doll. Daniëlla werd Patty Devick en Viviane zou bekend(er) worden als ViviSonia Pelgrims werd Judy McQueen of was het andersom? Ann Michel probeerde het ooit eerst onder de naam Ankie Ritzy. Wie bedacht zoiets?

De nog piepjonge Peter Paul had misschien een Rubens kunnen zijn, maar zou uiteindelijk enkele Vlaamse hits scoren als Ray Westerlink. Idem voor Ronny Remiss die enkele jaren later vervelde tot Frank Alwin en ene Jos Jordan die gelukkig meer bekendheid zou halen als Jo Dens. De Antwerpse zanger Serge probeerde het ooit ook enkele jaren onder de naam Tony Condor.

Soms was een andere naam nodig in een poging om in het buitenland door te breken. Zo werd Carlo Deman plots Charlie Dan of liet Jacques Raymond zich een tijdlang ook aanspreken als Ray Mondo. Anneke Soetaert werd zo ook Ann Bradford.

En wie weet nog dat ene Valli Low pas succes zou scoren als Jo Vally? Willy van Bavinckhove kun je ook terugvinden als Will Andis. Het lukte ook niet altijd: Robby Clem alias Clem van Malderen, het werd in geen van beide gevallen een succes.

De Troebadour van het Heilig Hart, de zingende pater, moest zich, na problemen met zijn religieuze orde, als zanger herdopen tot Pater Mestdagh. Ook het trieste verhaal van Soeur Sourire is voldoende gekend, maar wie weet nog dat ze ooit ook een handvol Vlaamse liedjes uitbracht als Zuster Glimlach?

Nog een apart verhaal waren De Cordona’s, een zingend echtpaar dat eind jaren ’50 behoorlijk beroemd was in Vlaanderen. Toen ze tien jaren later een comeback wilden maken, moesten ze vaststellen dat ze die naam niet meer mochten gebruiken en dus herbegonnen ze maar als Rita & Franky Cordona.

Maar de grootste kameleon van Vlaanderen is zonder twijfel Eddy Govert. Zijn (minstens) twaalf andere artiestennamen kun je hier terugvinden.

Tot slot nog deze uitsmijters: Walter Verdin werd vooral bekend als Pas de Deux, Micky Day had een alter-ego in het Brussels als Jef van MariaConny Fabry werd na haar scheiding van Danny gewoon Conny, Kate, van Kate’s Kennel, kwam nog even terug als Colette (niet te verwarren met de gelijknamige zingende cafébazin), Troubadour Mark werd Mark Manuel, Patrick Retour en De Tickets bleek beter te klinken als Pret, De Snaar werd onsterfelijk als De Nieuwe Snaar, Urbanus verloor ergens onderweg zijn Van Anus, Frans Dingemans bleek gewoon Frank Dingenen en Harry & co werd ook nog heel even Harry Sprok.


Je zou ook interesse kunnen hebben in...

« Mijn eerste platencontract - bij Vogue - liep ten einde na vier jaar. Ik moest dus een nieuwe overeenkomst onderhandelen. Vandaag heb je daar managers voor, maar toen was er niemand die me kon bijstaan. En zelf kende ik er niets van. Ik heb dan Will (Tura) gebeld met de vraag of hij me kon helpen. ‘Wat moet daar in staan, in zo’n contract?’, vroeg ik. Waarop we afspraken om iets te gaan eten in Brussel. Ik zat te wachten op Will in een restaurant op de Grote Markt. Toen mocht je daar nog parkeren. Opeens hoor ik een sportwagen met groot lawaai het plein op rijden. ’t Was een Ferrari of een Lamborghini, denk ik. Heel indrukwekkend. En daar stapte dus de grote Will Tura uit. En hij hééft me geholpen met dat contract. ‘Jij moet veel meer royalty’s vragen’, zei hij. Will werd een steunpilaar op wie ik altijd kon vertrouwen. »Willy Sommers
Dag Allemaal, 11 april 2023