Vlaamse Wonderjaren

Dit speelt nu bij Vlaamse Wonderjaren:

De eerste cover met regionale marketing

Vandaag is het al 30 jaar geleden dat Vlaanderen afscheid moest nemen van Leo Martin (1924-1993). In 1967 bracht hij dit plaatje uit onder de naam ‘Leo’, met een grappige Antwerpse bewerking van ‘I love You, You love me’, de gesproken country-klassieker van Anthony Quinn.

Lange Jojo debuteerde op plaat met net dezelfde twee liedjes in het Brussels, op hetzelfde Olympia label. De beide versies werden vrijwel gelijktijdig uitgebracht en beide artiesten maakten ook gebruik van dezelfde muziekbanden. Leo Martin kreeg serienummer LPQ569, het plaatje van Lange Jojo heeft LPQ575. Van regionale marketing gesproken, dus.


Je zou ook interesse kunnen hebben in...

« In 1976 reisde ik naar de Verenigde Staten. Ik wilde zien wat er in de wereld te koop was. Eerst naar Los Angeles, en zo naar Las Vegas. Daar werd ik geïntroduceerd door een Franstalige Brusselaar. Hij kon me laten optreden in Caesar's Palace. Ik heb er nog met Liberace gedineerd, tussen twee shows in. Mijn contactpersoon zei: 'Zeg Luc, jij kunt toch een liedje zingen?' Natuurlijk - ik had kleinkunst gestudeerd aan Studio Herman Teirlinck. Hij nam me mee naar de pianist, en in de lounge zong ik De banaantjes van Tony Corsari, in vier talen. Als je indruk wilt maken op een Amerikaan moet je laten zien dat je in andere talen kunt zingen dan het Engels. Ik kreeg ter plaatse een contract van 5000 dollar per maand, om elke avond de pianobar van Caesar's Palace te animeren. Maar het ging niet door. Het avontuur was te groot. Ik wilde vooral kijken hoe ze daar tv maakten. »Luc Appermont
Knack, 15 augustus 2012