Vlaamse Wonderjaren

Dit speelt nu bij Vlaamse Wonderjaren:

Connie Neefs (1952)

Een gelukkige verjaardag aan Connie Neefs, ze wordt vandaag 71.

Ze was 20 toen ze in 1972 bij de eerste lichting afgestudeerden behoorde van de kleinkunstafdeling van Studio Herman Teirlinck. Haar klasgenoten waren onder meer Luc Appermont en Luk Bral.

Haar debuutelpee ‘Connie Neefs’ uit 1975 bleef, zowel artistiek als commercieel, een van de meest onderschatte platen van zijn tijd, waarna het op platengebied nooit meer echt goed is gekomen met haar.

Gelukkig bewees Connie, net als haar broer Louis destijds, van vele markten thuis te zijn en mag ze terugblikken op een zeer gevarieerde carrière. En net als haar broer Louis durfde ze, in de tijden dat het nodig was, op de barricade staan om het Vlaamse lied te verdedigen.

Bij Vlaamse Wonderjaren hoor je volgende 18 liedjes van Connie Neefs:

  • Alles Naar Mijn Zin – 1974
  • Als Je Thuiskomt – 1973
  • Anneliese (& Louis Neefs) – 1977
  • Gekrulde Haren, Gekrulde Zinnen
  • Je Kwam Van Ver – 1975
  • Kerstnacht In Vlaanderen – 1987
  • Kiezen Voor Elkaar – 1982
  • Liefdeslied voor jou – 1976
  • Liefde van ons hart (& Ron Davis) – 1970
  • Liefde voor ’t leven (& Louis Neefs) – 1973
  • Met de wind in m’n haar – 1975
  • Misschien – 1976
  • Niets dan een lied – 1984
  • Op de purp’ren hei (& Louis Neefs) – 1977
  • Rab-Da-Ra-Da – 1973
  • Rats, spek en bonen (& Louis Neefs) – 1977
  • Tinneke Van Heulen (& Louis Neefs) – 1977
  • Wereld – 1975

Je zou ook interesse kunnen hebben in...

« De liedtekst van "Sacha" is geïnspireerd op het leven van Jean-Emile, een man uit Diest die ik goed gekend heb. Zijn omgeving had veel moeite met zijn outing en ik vond dat zo wreed. Daarom heb ik Sacha opgenomen. “Jamaar Saint-Pierreke,” zei Jean-Emile me ooit, “gij hebt lang geleden nog eens een song over homo’s gezongen.” Ik viel uit de lucht, maar hij had gelijk. In mijn tijd met Claude François had ik een nummer dat "Le Brouillard est tombé sur la ville" heette. Een heel mooie song, vond ik. Al had ik toen niet door dat het over twee mannen ging die op een brug stonden te wachten op hun vriend. Zo goed Frans sprak ik. Ik was in de jaren zestig al een boegbeeld voor de homo’s zonder dat ik het wist. »Liliane Saint-Pierre
Knack - 5 december 2018