Vlaamse Wonderjaren

Dit speelt nu bij Vlaamse Wonderjaren:

Waarom Johnny White nooit zijn gouden plaat kreeg

Het is vandaag tien jaar geleden dat Johnny White (1946-2014) overleed aan een hartaanval. Voor zijn grootste hit, “Verloren hart, verloren droom” (1971), kreeg hij nooit een gouden plaat, ook al werden er destijds 115.000 exemplaren van verkocht.

Platenfirma Decca wilde daar vooral niet te veel de aandacht op vestigen, want ze werden toen al nauwlettend in de gaten gehouden door de belastingdiensten. Decca genoot in die dagen een financieel bedenkelijke reputatie en zou enkele jaren later spectaculair over de kop gaan.

Anderzijds liet Decca het in die jaren wel breed hangen, want Johnny mocht met de beste orkesten opnemen in studio’s in Parijs en Londen.


Je zou ook interesse kunnen hebben in...

« Toen 'Zo mooi, zo blond' uitkwam, was het hek helemaal van de dam. Het is heftig geweest. Vlaanderen kende me als playboy. Aan iedereen die het wilde horen, zei mijn manager: 'die jongen, dat is de moeite'. De pers pikte daar gretig op in. Mijn zalen zaten vol met jonge vrouwen. Ik heb dat spel wel wat meegespeeld en heel wat borsten gesigneerd. In die tijd nam ik ook wel eens een meisje mee naar Brugge. Na mijn optredens, het was dan vaak al heel vroeg in de morgen, reed ik met hen door Brugge om hen de mooiste stad van de wereld te laten zien bij het ochtendgloren. Ik verbleef toen nog twee dagen per week in Brugge. Tijdens de zomer woonde ik in een hotelkamer van La Réserve in Knokke. De uitbater maakte dat ik er voor een prijsje kon wonen. Dat heb ik meer dan tien jaar gedaan. »Jimmy Frey
Het Laatste Nieuws - 26 september 2013