Vlaamse Wonderjaren

Dit speelt nu bij Vlaamse Wonderjaren:

Jo Dens (1952)

Van Jo Dens, alias Jos Jordens, hoor je bij Vlaamse Wonderjaren liefst 27 veelal vergeten liedjes.

Marc Dex bezorgde de 18-jarige Jo een job in zijn orkest The Ruby’s, waar hij zich volop kon ontplooien, voornamelijk als gitarist. Roland Verlooven schreef in 1970 zijn eerste single, maar op platengebied was Jo Dens vooral van 1982 tot 1989 zeer actief. Jo gaf eind 2015 zijn laatste optreden. Hij wordt vandaag 72.

Jo(s) is geboren in Leuven maar groeide op in Waanrode. Hij werkte bij Het Zeekanaal Brussel-Rupel (later Waterwegen en Zeekanaal WenZ, nu De Vlaamse Waterweg) en woont al jaren in Kapelle-op-den-Bos. Hij komt uit een zeer muzikale familie, die ooit zelfs enkele singles (te vinden op YouTube) uitbracht als ‘De zingende familie Roltrap‘. Dat was een verwijzing naar de familie Von Trapp uit The Sound of Music.

Bij Vlaamse Wonderjaren hoor je volgende liedjes van Jo Dens:

  • 50 miljoen – 1987
  • Antonio uit Mexico – 1988
  • Bueanas noches, senorita – 1973
  • Een heel eenvoudig liedje – 1983
  • Een mooie tijd – 1988
  • Elisabeth Good-bye – 1974
  • Het meisje uit de 4de klas – 1983
  • Het meisje van m’n dromen – 1986
  • Het Mooiste Liedje – 1982
  • Ieder Mens – 1984
  • Ik zing – 1982
  • In mijn tuintje – 1974
  • Jij bent de mooiste – 1972
  • Jij ging heen – 1985
  • Jouw foto weende zacht – 1987
  • Kom nog eenmaal – 1982
  • Kussen met een sigaret – 1985
  • Lentetijd – 1984
  • Met vakantie aan zee – 1982
  • Mijn droom – 1986
  • Mijn laatste whisky (als Jos Jordan) – 1970
  • Op een mooie zomerdag – 1985
  • Ouwe Joe – 1982
  • Speel niet met mijn hart – 1973
  • Waar is al die liefde (als Jos Jordan) – 1970
  • Zeg een simpel woord – 1972
  • Zij was bij mij vannacht – 1986

Je zou ook interesse kunnen hebben in...

« In het leger won ik de superfinale met Fame and Fortune van Elvis. En in de Folies Bergère in Brussel kwam ik terecht in de revue van Bobbejaan Schoepen. Wie dromen koestert, moet die nastreven. Vanaf dan besloot ik het als zanger te maken. Mijn moeder ging niet akkoord. Het kwam tot een breuk met slaande deuren en ik belandde in Brussel op een kamer. Het werden vier onwaarschijnlijk harde jaren. Ik dweilde cafés chantants af in Antwerpen en Brussel voor amper 200 frank per optreden en liftte daarna naar huis. »Jimmy Frey
Krant van West-Vlaanderen - 4 oktober 2013