Vlaamse Wonderjaren

Dit speelt nu bij Vlaamse Wonderjaren:

Nicole & Hugo

Over de solojaren van Nicole Josy hebben we hier een aparte pagina, dus het verhaal van Nicole & Hugo hangen we vooral op aan Hugo Sigal. Hij werd geboren op 10 november 1947 als Hugo Verbraeken in Kinshasa. Hij wordt vandaag 77.

Hij studeerde in 1967 af aan de afdeling drama van de Studio Herman Teirlinck en hij deed zijn eerste showervaring op als soldaat-milicien met shows voor soldaten. Begin 1970 liep Hugo tijdens een tv-repetitie zangeres Nicole Josy tegen het lijf. De rest is intussen geschiedenis.

Bij Vlaamse Wonderjaren hoor je volgende 26 liedjes van Nicole & Hugo:

  • A song is born – 1971
  • Baby, baby – 1973
  • Come comedie – 1972
  • Daar in Kansas – 1969
  • Daar is niets meer aan te doen – 1971
  • Dank U Wel – 1972
  • Dat mag een keer – 1972
  • De Bibies (& de Bibies) – 1983
  • Die woorden, die woorden – 1973
  • Dieven komen bij avond – 1977
  • Er gaat altijd een trein – 1971
  • Gitaren in de zomernacht – 1976
  • Goeiemorgen morgen – 1971
  • Ik kan niet leven – 1971
  • Ik wil jou – 1975
  • Ik wil met je mee – 1972
  • Jij – 1971
  • Jij gaat heen (tu t’en vas) – 1975
  • Lied voor de kinderen – 1983
  • Met de zomer mee – 1974
  • Op ’t perron – 1979
  • Samen leven – 1987
  • Waarom niet samen – 1971
  • Wat moet ik doen – 1987
  • Wie niet kan dromen – 1972
  • Zomaar leven – 1971

Je zou ook interesse kunnen hebben in...

« Eddy Wally was een perfectionist, niet alleen in zijn muziek, maar ook wat kledij en zijn uiterlijk betrof. Nooit zag ik hem kwaad. Waar hij ook kwam, wist hij de mensen te boeien en was er ambiance en plezier. Zo traden we eens op voor verschillende motorbendes. Allemaal ruige kerels die bij het eerste liedje weinig of geen aandacht schonken. Eddy begaf zich plots onder hen, als orkest hielden we ons hart vast. Hij vroeg een voor een aan die mannen wat ze wilden horen en negeerde volledig onze playlist, maar in een mum van tijd wist hij ze zo naar zijn hand te zetten en werd het een fantastisch optreden. Dat was gewoon Eddy. Zijn grote wens was dat de mensen zich amuseerden. Hij was voor sommigen, vooral degenen die hem niet kenden, misschien wat naïef, maar hij was een echte artiest en zijn liedjes zullen de tand des tijds overleven. »Dirk Declercq
Krant van West-Vlaanderen – 19 februari 2016