Vlaamse Wonderjaren

Dit speelt nu bij Vlaamse Wonderjaren:

Norbert (1937-2023)

Als muzikale zakenman was Bruggeling Norbert (Van Slambrouck) – geboren 31 december 1937 – in late jaren ’60 en de vroege jaren ’70 zijn tijd ver vooruit in Vlaanderen en ook artistiek was hij jarenlang op vele markten thuis, onder meer als componist, auteur en radioman, zowel op de BRT, de zeezender Mi Amigo en als oprichter van VBRO, toen nog een Brugse streekradio. Sinds de jaren ’90 hield hij zich veelal op de achtergrond.

Net als Johan Stollz loog hij vele jaren over zijn echte leeftijd en deed hij zich zes jaar jonger voor dan hij in werkelijkheid was. Daardoor maakte hij zich, in de strijd om de vrouwelijke tienerfans, jonger dan Will Tura. Zijn bekendste ‘all time classic’ was overigens het door Will Tura gecomponeerde ‘Liedje voor Mary Ann’. In zijn vroegste muziekjaren durfde Norbert met vrij stevige beats uitpakken.

Hij overleed op 3 februari 2024 aan de gevolgen van complicaties, na een val thuis enkele weken eerder.

Bij Vlaamse Wonderjaren hoor je volgende 27 liedjes van Norbert:

  • Bangkok – 1966
  • Boudewijnpark – 1975
  • Dank je wel, lieve meid – 1983
  • De lopende band – 1967
  • De wereld vergaat – 1971
  • De zee en de zomer – 1970
  • Droombeeld – 1968
  • Een eenzaam meisje – 1971
  • En Dat Vergeet Ik Nooit – 1971
  • Groot-Brugge – 1975
  • Hemel en aarde – 1970
  • Liedje voor Mary Ann – 1970
  • Liever lief – 1968
  • Meisje lief – 1971
  • Meisje uit Spanje – 1966
  • Mi Amigo – 1974 (als Mi Amigo Boys)
  • Nooit meer – 1967
  • Pas op voor de verf – 1970
  • Sprookje – 1969
  • ’t Is te laat – 1969
  • Vaar je mee – 1968
  • Vraag me niet – 1974
  • Waar is de tijd? – 1969
  • War-Beat – 1968
  • Yeah! – 1971
  • Zo gaat dat voorbij – 1969
  • Zomermeisje – 1971


Je zou ook interesse kunnen hebben in...

« Mijn vader (Jacques Kluger) riep me in zijn bureau. Hij had net twee artiesten getekend, zei hij. De ene heette Louis Neefs, de andere Will Tura. Vooral die Tura moest ik in het oog houden. Een jongen van de kust. Op zijn auditie had hij een Spaans lied gezongen. 'Spreekt gij Spaans?', vroeg mijn vader. 'Nee', antwoordde Will. 'Waarom zingt ge dan in het Spaans?' Maar hij had talent, dat zagen we allebei. Hij zag er ook fantastisch uit: een mooie jongen, een posterboy. Vader zei tegen Wills moeder: "Als jullie in Veurne blijven wonen, kan ik niets doen met Will." Zijn moeder besliste toen om met het hele gezin naar Brussel te verhuizen. In die tijd was dat een zware beslissing. Vergeet ook niet dat Will een manneke van vijftien, zestien jaar was. »Jean Kluger
Knack - 7 februari 2007