Vlaamse Wonderjaren

Dit speelt nu bij Vlaamse Wonderjaren:

Jean Walter (1922-2014)

Ik heb altijd van mooie vrouwen gehouden. Ik zag ze allemaal graag, maar zij zagen mij ook graag.’ Het was Jean Walter (Sint-Niklaas, 11 februari 1922 – Kortrijk, 5 juni 2014) ten voeten uit.

In 1961 antwoordde Louis Neefs – nooit op zijn mond gevallen – in een interview op de vraag of er geen goede Vlaamse zangers zijn: ‘Neen. Of toch, Jean Walter, die is werkelijk zeer goed. Maar hij staat gans alleen.’

Vlaamse Wonderjaren draait van Jean Walter volgende 38 liedjes:

  • Als ’t klokje roept – 1951
  • Appassionata – 1952
  • Ben jij oprecht? – 1963
  • Carnavalito – 1955
  • Dank – 1953
  • Dat kan alleen – 1975
  • Dat vraag ik aan jou – 1975
  • De hemel was nog nooit zo blauw – 1955
  • De rots van Gibraltar – 1954
  • De scharenslijper – 1975
  • De tijd staat stil – 1954
  • Flamenco – 1952
  • Gapen en slapen – 1953
  • Heel lang, heel lang – 1951
  • Hier in mijn hart – 1952
  • Hou altijd van mij – 1968
  • Ik zie je voor het eerst vandaag – 1956
  • In de straten van Rome – 1955
  • In mijn vissersdorpje – 1963
  • Langs de groene weiden – 1958
  • Lievelingslied – 1952
  • Manon – 1954
  • Meneer Callaghan – 1953
  • Met je handen – 1959
  • Moulin Rouge – 1953
  • ’n Laatste whisky soda – 1975
  • O! Die vrouwtjes – 1953
  • Op de purp’re hei – 1975
  • Piccolissima serenata – 1958
  • Schrijf me vlug (& Cornoby Group) – 1973
  • Straatdeuntje – 1957
  • Te veel tequila – 1960
  • Tulpen uit Amsterdam – 1954
  • Twee blauwe kinderogen – 1956
  • Vagabondenlied – 1953
  • Venetië – 1956
  • Wolgastrand – 1959
  • Wondermooi – 1953

Je zou ook interesse kunnen hebben in...

« Ik kom uit een zeer muzikale familie. Mijn vader, ooms en grootvader waren muzikanten en luisterden trouwfeesten op. Mijn moeder zong de hele dag door. Ik herinner mij hoe mijn vader aan het voetbalterrein achter mijn geboortehuis in de Schoolstraat op zijn accordeon speelde. De hele buurt kwam luisteren en bouwde een feestje. Dat was een ongelooflijke ambiance. »Jacques Raymond
Gazet Van Antwerpen – 2 oktober 2010